Het is een chronische huidaandoening die in Nederland voorkomt bij ongeveer 240.000 mensen (2 %). Bij patiënten met deze aandoening verliest de huid pigment. De pigmentcellen gaan kapot en maken geen melanine (de stof die de huidskleur bepaalt) meer aan. Hierdoor ontstaan melkwitte vlekken op hun huid of zelfs witte lokken in het haar. Vitiligo varieert in grootte en in vorm. De grens van de vlekken op de huid kan duidelijk zichtbaar zijn, doordat er een donkere rand omheen zit die de vitiligovlek van de gepigmenteerde huid scheidt. Dit is niet bij alle patiënten het geval. Vitiligo is niet besmettelijk. De vlekken kunnen in principe op het hele lichaam zitten. Meestal zijn de vlekken symmetrisch (vitiligo vulgaris). In andere gevallen komen de vlekken uitsluitend voor op bepaalde gebieden van het lichaam (vitiligo segmentalis). De meest voorkomende plaatsen waar vlekken ontstaan, zijn:
- gezicht (rondom mond, neus, ogen)
- handen en voeten
- oksels
- rondom geslachtsdelen en anus
- op drukplaatsen, zoals ellebogen en knieën
Als vitiligo op de behaarde huid voorkomt, kunnen ook de haren wit worden. Het verloop van vitiligo is wisselend en daardoor niet te voorspellen. Bij de meeste patiënten breidt vitiligo zich uit, mogelijk afgewisseld door periodes waarbij de vlekken gedeeltelijk weer verdwijnen. Dit laatste is mogelijk door blootstelling aan de zon.
In het gezicht, op handen en geslachtsdelen en in het haar gebeurt dit zelden. Er zijn uitlokkende factoren.